“And my only defense is a heart that is pure.”

Antje Fokkema, yoga met je hart, Leeuwarden, Heerenveen, Drachten
And my only defense is a heart that is pure

Liggend in een yinhouding, hoorde ik een lang gedicht.

In het Engels, prachtig gearticuleerd en met een geweldig metrum.

Ik smolt, het ontroerde me, ging er volledig in op. 

Want elk aspect van dit gedicht voldeed aan mijn behoefte aan schoonheid.

Toch hoorde ik maar één regel echt:

“And my only defense is a heart that is pure.”

Deze zin raakte me als een bliksemschicht, en het bleef maar door me heen gaan.

Is dit waar mijn leven om draait?

Is dit waar ik heel mijn leven al aan werk?

De eerste jaren onbewust en met vallen en opstaan.

Het valt immers niet mee om je staande te houden in gezin, op school en op straat.

Soms moest ik letterlijk mijn plek veroveren en verdedigen.

Ergens rond mijn 20ste besloot ik nooit meer te liegen.  

Omdat het web van leugens dat uit elke onwaarheid ontstaat niet is vol te houden, 

te veel energie en denkvermogen kost. 

Maar vooral omdat het vervuilt.

Ook dit ging met vallen en opstaan. 

Immers: niet-liegen is de waarheid spreken. 

Maar als ik de waarheid niet aandurf, mag ik dat zwijgen?  

Dat voelt ook als liegen, of minstens als verraad. 

De stap naar eerlijk uiten maar niet kwetsen is een hele grote. 

En als ik in de winkel artikelen koop van mensen die onderbetaald zijn?

Dat is liegen naar mensen ver weg. 

Of voedsel dat niet biologisch is en een milieuprobleem veroorzaakt?

Dat is liegen naar de aarde en toekomstige generaties.

De afwegingen die ik maak en de eerlijke keuzes zuiveren mijn hart.

En hoe zit het diep in mij?

Is het waar wat ik hoor en zie? 

Is het waar wat ik beweer? 

Is het waar wat ik denk? 

Of heb ik een vooroordeel? 

Of zie ik niet het grote geheel.

Via deze zoektocht kwam er ruimte voor het onverwachte. 

Ruimte voor “niet-weten” en het “niet-alles-hoeven-weten”.

Ruimte om te beseffen dat er dingen gebeuren die onbegrijpelijk zijn. 

Of wellicht pas later begrepen kunnen worden.

Het gaat er in de wereld op dit moment heftig aan toe. 

Soms vind ik het bijna ondraaglijk. 

Maar het helpt me enorm dat “my only defense is a heart that is pure.”

Niet slechts een goed voornemen maar een levenslange oefening.

Antje Fokkema HOME

(Deze gebeurtenis was tijdens mijn opleiding Yin Medicine bij BIVAG)

De yogareis van je leven

Yogareis van Antje Fokkema
Yoga tijdens fietsvakantie in Duitsland

Het is lente en de brochures voor mijn volgende yogareis rollen weer mijn mailbox binnen. De meest geweldige yogavakanties zijn er mogelijk in de meest exotische oorden, allemaal zonovergoten natuurlijk. 

Ik zie slanke dames balanceren op een dakterras, stoere yogaleraren met glanzende biceps in technische houdingen (niet zelden met verse tatoo’s die hun spirituealiteit moet benadrukken). Heerlijke maaltijden worden in het vooruitzicht gesteld en ook massage, sauna en prachtige vergezichten.

Mijn yogabeoefening zal een geweldige impuls krijgen, ik zal mezelf hervinden, de broodnodige rust vinden. Pure wellness en verwennerij, wie wil dat nu niet? De ene aanbieding is nog mooier dan de andere.

Ik heb er recht op, dit gun ik toch mezelf? Of niet? 

Het is tegenwoordig zo eenvoudig om de wereld rond te reizen. We kijken er niet van op als de buren een week naar Thailand gaan, of skiën in Canada, een yogavakantie op Curacao. Maar past dat wel bij yoga? 

Yoga is bewustzijn ontwikkelen. Gewaarzijn in ons lichaam, bewust-zijn van gedachtenpatronen, ontwaken van spiritualiteit. Yoga kan ons dichter bij onze kern brengen. En in die kern is alles goed. Daar vinden we de wijsheid die er altijd al was. 

We reizen de wereld af op zoek naar onszelf. En vergeten gemakshalve dat onze vliegreis killing is voor de aarde. En dat we met vliegen geen BTW op de brandstof betalen. Zodat overheden geen geld hebben om de schade die we met vliegen aanrichten te compenseren. O ja, we compenseren toch de CO2? Beetje meer betalen en er worden wat bomen geplant. Denken we gemakshalve. Maar controleren doen we het niet en uitrekenen of het zin heeft om bomen te planten doen we ook niet. Rekenen is toch zo niet-yoga.

Ik heb een vriendin die “gezegend” is met een zeer klein budget. Een paar keer per jaar stuurt ze haar contacten een bericht dat ze in retraite is. Die week wil ze niet gestoord worden en ze beantwoordt geen deurbel, telefoon of mail. Dan weet ik dat ze thuis zit en continu yoga doet, in meditatie is en nauwelijks voedsel tot zich neemt om haar lichaam te detoxen. Ze oefent volledige aandacht bij alles wat ze doet, de hele week lang, vierentwintig uur per dag. De mooiste vakantie die een mens zichzelf kan geven. De grootste yogareis is die naar het stille punt in jezelf.

Antje Fokkema www.yogametjehart.nl

Wil je eens een reis naar het buitenyogaland maken, bezoek dan do-in.frl